|
Mi is so froh, dat Hart sleit stark,
ik gah dör`t Landschaft un Natur.
De Wintersmann is nu an`t Wark
un strickt de Bööm so witt un pur.
De Luft is klar un richtig rein,
mien Lungen halt de Aam un gliek
föhl ik mi so licht un fein,
in`n Kopp is mi so sünnerlik.
Ach weer`t doch immer so as hüt,
de Welt so ruhig mit sück alleen.
Denn gevt`t kien unnödig groden Stried,
de Minsken kunnen glückelk ween.
De ruge Luft mit Sünnenschien
is för uns Grund un ok Verlaat,
dat wi trotz Sörg un mit veel Pien
de Hopnung nich upgeven moot.
Vergeten will ik nich de witte Pracht,
ik maak för mien Album een Foto.
Du musst daarmit reken över Nacht
dat`t Wunner weg is, eenfach so.
Rudi Rabe
10.03.2008 | 
