*)

De Büroklammer

Wat een Elend un een Jammer,

waar is denn bloot mien Klammer?

Ik harr se jüst noch in mien Hand,

weg is se nu un wu verbannt.

Helpt nix, jetzt moot ik söken,

liggt se viellicht ok in de Köken?

Daar is se nich, ik kiek un kiek,

oder in Stuuv? Ik hebb se gliek!

Jüst an disse Klammer hangt mien Hart,

ik arger mi vandaag noch swart.

Ik kunn se ok woll liggen laten.

Kinners nee, is nich to faten!

Hulpen hett se mi in vele Jahren

mien Örnung doch noch to bewahren.

Sonst harr ik bloot noch Wiedelwuddel,

in mien Schrievkraam Kuddelmuddel.

Se weer so nüttelk bi mien Breev,

kunn nix verkehrt gahn un nix scheev.

Ik harr immer feinen Överblick

un togegeven, se weer ok schick.

Se rüst nich un so fein up Schier,

se weer so good to mien Papier.

Ok weer se good to mien Geld

daarmit nix wegweiht in de Welt.

Bi Urkunnen un bi anner Saken

kunn se so richtig Örnung maken.

Wat sall ik bloot maken ohn mien Klammer?

Wat een Elend un een Jammer!

Ik kiek noch maal mien Disch hendaal.

Wat seeg ik daar mit een`n  Maal?

Daar liggt se ja, ik frei mi groot.

Ik heev di up, nu is all good.

Bliev bi mi so lang ik leev,

bi mien Juchtern un Bedröv.

Help du mi un west paraat,

ik bün doch so wat van akkeraat

*) so sücht de Klammer ut, wenn ik mien Fock up Sök hebb. 

Rudi Rabe

14.11.2008