Harvsttied is komen

Harvsttied is komen,

Sömmer vörbi.

Kahl stahn de Bomen,

Denkst noch an mi?

As Blömkes bleihden,

Was ik so blied;

As ’t Koorn wi maihden,

Wast Du all wied.

Swaalkes sünd flogen

Över dat Meer,

Natt sünd mien Ogen,

’t Hart deit mi sehr.

Bün so verlaten,

Bün so alleen;

Kiek langs de Straten

Wachte un ween.

Harvsttied is komen,

Sömmer vörbi;

Kahl stahn de Bomen,

Denkst noch an mi?

Toni Wübbens, 1910

inschickt van
Georg Reiners, Lüdenscheid,
fröher Ollharlingersiel