|
21940845 Besucher seit Einrichtung am 15. Oktober 2007
|
|
 |
„Gisela, du büst de Fru för mi!“
Een wohre Verteller vun: Addi Kahl
Moder weer in Kriegstieden bit 1945 un dorna de Organistin in uns
oolte Vicelin-Kark in Süsel. - Geev dat dortomool gresiges SirenenGehuul wegen Flegeralarm, weer dat mitünner ok verbunnen mit
Stromutfall för uns oolte Karkenorgel. - Kloor weer liekes dat wi
Kinner, ok in düsse Tieden, to ’n Klaveerünnerricht schickt würrn,
wo wi un ok annere Döörpsgören denn vör so ’n pikkenswatte Flügel
sitten müssen, üm ünner strenge Regeer vun een Klaveerliehrersch
ahn Enn langwielige Tonleddern un klassische Etueden spelen
möten.
Ik harr dat nich so mit de Klassik, dorför avers bannig wat mehr de
„Lichte Muse“ un dat „Ut’n-Kopp-spelen“ in Sinn. - To ’n Bispill to
geern ut mien Kinnertiet denn Ohrwörm: „Gisela, Du büst de Fro för
mi!“ — Ik komm later noch dorop t’rüüch…..
Ik müss öfters maal mit Moder mitgahn, üm an dat sogenannte
„Feernwark“, achter de Orgel-Trüüchsiet een wichtige Funktschoon,
ganz düchtig in de twee vörhannen Pedale to pedden, üm de nödige
Lufttofuhr för Moders Överree to kriegen. Weer de Stroom weller
dor, föhl ik mi in de Frietiet as magisch vun een wörmstekerige
Harmonium antroken, dat all langen utmustert un in denn vördersten
Karkentrakt stünn.
Fix op de oolte Bank rutscht, de quietschigen Padaals wesselsietig
daal pedden, üm an utdröögten Zegenbalg mi Elan to versöken, em
vull Luft to pumpen un denn de veelen Register uttoprobeern.
Un wenn denn mit veel Gedüür ut dat Harmonium wat ruut kööm,
wat sik meerst na ’n beswippste Dudelsackspeler anhüür, de sik
dorbinnen versteken harr, dörchleev ik mien Glücksgeföhle un de
ungestörte Gelegenheet, düssen Slager full Inbrunst to öven. —
Denn güng miteens de grote Karkendöör op un uns Küster kööm in
sien swatte Kledaasch bedrohlich op mi to, tröök mi an ’t Ohr hooch
un schimp: „Dumme Bengel, Du kannst doch Dien Moder nich mit
so ’n Kattenmusik bi ’t öven stören. Ruut mit Di, Rotzlöppel, un laat
di hier ni nich noch eenmaal tofaten kriegen!“
So enn denn för lange Tieden mien Klassik-Utbill an denn pikken=
swatten Steinway-Flögel vun de Klaveerliehrersch un so ok mien
flotte Ohrwörm: „Gisela, Du büst de Fru för mi“ un ok dat Erinnern
an dat oolte wörmstekige Harmonium. - Vörbi för jümmers?…….
Veel Papeer för lange Vertellers över ’t Leven reckt nich, üm över
de veelen „Op un Daals“ to vertellen, dat würr bestimmt to ’n
verstuven in irgendeen Schufflaad ennen. Un so gifft dat denn nu
een Riesensprung in mien Verteller över latere Tieden……
To ’n Bispill as Musik-Koopmann för klassische un ok moderne
Instrumente, vun Noten, Böker un Tobehör, vun „Tuten un Blasen“
un ok jümmers noch ’n beten wat över de „Lichte Muse“ an witte un
swatte Klaveertasten.
Un dat geev ok jümmers mehr Minschen, de för lütte un grötere
Fieren een Muskanten engageern wullen. - So ok eenes Daags
eene öllere Daam mit denn Wunsch, ik schull ehrn 70. Boortsdaag
kommod de Gäst mit bekannte Ohrwörm ümrahmen….
Ehr Fründin, op Besöök ut dat ferne Amerika, fröög mi niescherig,
woanns wull mienen Fundus för ’t „Musik-maken“ her kööm un so
vertell ehr vergnöögt vun mien Slager; „Gisela, Du büst de Fru för
mi!“
Se anter: „Könnt Se dat mool för mi anspelen?“ - „Natüürlich“, sääh
ik, güng an ’t Klaveer un speel ehr de Melodie vun „Gisela“ vör. -
Se würr op’nmool liekenblaß un ik beed se, sik doch op’n Stohl to
setten, haal ehr fix ’n Glas Water, as se denn mit belegte Stimm sääh:
„Dat is mien Leed un dat hett mien Leevster samt Text för mi alleen
komponeert. - He weer in Hamboorg dortomool as Kapellmeister bi
denn NWDR anstellt un dirigeer deelwies dat Dansorchester. - Un
weet Se wat, - de „Gisela“, de he besingen deit, bünn ik, un heff
deswegen ok mien Hart an em verloren!“ - Ik nickköpp full Twiefel.
„Glöövt Se mit dat“, sääh se, „ik heff noch jümmers de ganz oolte
Opnahm op ’n Tonbandkassett mit sien Singeree un de Musik vun
de NWDR-Combo!“………..
Dat ik totaal baff un bannig anröhrt weer, könnt Juuch mi all glöven
un so slütt sik düsse Kreis üm denn Slager : „Gisela, Du büst de Fru
för mi“ na so lange Johren. - För mi as Luusbengel blifft bloot noch
in Gedanken mien Spill an ’t wörmstikige Harmoniom in uns oolte
Vicelinkark in Süsel.
Addi Kahl
17.12.2021
|
| © 2021 Addi Kahl |
Veröffentlicht: 17.12.2021 um 17:15:06 Uhr |
| Dieser Text wurde 9464 mal gelesen. |
|
|
