Un denn fahrt ji noch in Urlaub?

Dat moot woll so üm 1980 passeert ween, mien Mann un ik gungen noch beid arbeiden. In uns Urlaub, sowat dree bit veer Weken, gung dat mit Auto un uns Wohnwagen meest Tied in Richtung Österriek un Italien. Ditmaal schull dat na Italien gahn. Een paar Daag vör Urlaubsanfang wurdt uns Auto un Wohnwagen klaar maakt. Saterdagmörgen wurden de frischen Levensmittel ut de Köhlschapp in de Wohnwagen schleept. Na`t Fröhstück gung dat los. De Tank weer vull un de Verkehrsverhältnisse up de Landstraat un up de Autobahn weern prima. Allens leep bestens. Up eenmaal: Qualm stiggt ut dat Armaturenbrett un dat Tempo wurdt langsamer. „Wat is nu, segg ik to mien Mann, „schallt doch dat Warnblinklucht an.“

Aver ok dat funktioneer nich mehr. Mit de letzt Schwung rullen wi up de glückelk offallen Streck noch so even up de Raststee Fulda-Nord, wat seker ok een Tofall weer. Daar stunnen wi nu mit uns Gespann un nix gung mehr. Aver wi harrn ja de ADAC. Wi hebbt se anropen un uns Mallör verklaart. Een lütt Sett later weern de Gelen Engel daar. De Wohnwagen wurdt ofkoppelt un keem up een Anhänger un dat Auto up een Ofschleppwagen. Un nu gung dat na de Stadt Fulda rin. Daar sett uns de ADAC of bi een Warkstee mit Tankstell. De Chef keek sück de Kraam an un see: „Dat is een Kabelbrand, allens is dörschmoort.

Een neei Kabelboom kann eerst Mondagmörgen bestellt wurden. Wenn he denn daar is, denn seegt wi wieder. Bekiekt man de Stadt, denn hier staht ji good. Bett un allens anners ist ok daar. Un frisch Water un Toilett könt ji bi mi gebruken. Wat bleev uns anners över, as de Rat antonehmen. Bi best Weer hebbt wi de Stadt ankeken, de Dom un de velen Sehenswürdigkeiten. Eten un schlapen, wi harrn allens daarbi. Mondagmiddag keem dat Ersatzdeel an un wurdt glieks inboot. Dienstamiddag weer uns Gespann för de Wiederreis na Italien klaar. Köst hett de Spaß nich wenig, nämlich 700 Mark. Wat schullen wi maken, wi hebbt de Reken betahlt un denn man los.

  Dom in Fulda

Uns Urlaub in Italien is good oflopen, ok de Rückreis hett uns kiene Probleme brocht. Domals leevt mien Moder noch, telefoneert harrn wi mehrmaals, aver van de Pann wurdt nix vertellt, dat weer fröh genoog na`t Torüggkomen. Un watt meent ji woll, wat se seggt hett, as se denn hör, dat de Reparatur 700 Mark köst hett? „Un denn fahrt ji noch in Urlaub?!“ Se kunn dat nich faten, dat wi nich van Fulda ut na Huus torüggfahren sünd.

Hanna Luks

07.07.2008