Will Minsken, Vögels un Blömen seh’n

Bedrövt bün ik, nehm Mantel un Hood,

ik gah spazeren, ik maak mi Mood.

Will Minsken, Vögels un Blömen seh’n,

loop in’t Sünnenschien, bün nich mehr alleen.

Stolt steiht dat Slött un kickt as immer

up de Stadt, up mi, ok as immer.

Van’t Denkmaal kickt Maria up’t Slött,

ehr Jeverland se noit nich vergett.

Munter spazeer ik dör de Slöttpark,

frisk Luft amen, dat maakt mi wiss stark.

Ok loop ik anlang an de Graften,

weg de Gedanken, de mi naar maakten.

Ik sull woll faakstieds spazeren gahn,

um de Moigheid van uns Stadt to seh’n.

Ik bün nich mehr naar, gah blied herüm,

in’t Hemel uns Heergott – ik dank hüm.

Karin Steiner

25.02.2009