Nikolaus will komen  

Nikolaus mit sin Knecht Ruprecht sünd in`t Wiehnachtstied immer düchtig an`t Wark. Nikolaus

kunn na Marleens Menen woll Hülp bruken. Ehr Familie wull se woll övernehmen – dat sünd fiev Lü. In een Versandkatalog kreeg se lüttje Nikolaussackjes to sehn. Een Nikolauskostüm mit Maske un Baart lach ut de bebillert Katalog. Marleen kunn nich umhen, dat wull se bestellen. Daar stunn doch noch bi, dat man to jeden Sackje een Naam schicken kunn, de wurr denn daarup instickt.  Veer Namen passen up de Bestellzedel, se weer`n aber mit Marleen seß Lü. Beten kringelig stunnen de Namen up de Bestellzedel. Daar leep doch well över`t Gang! Gau de Zedel in`t Papierkörv un eets stillkens in de Postkast.

Een paar Daag later keem de Paketwagen mit dat Packje. Marleen muss ehr`n Mann klaar maken, dat dat een Geheemst to Wiehnachten is. Neeisgierig wull he weten, wat daar in is. Marleen leet dat Packje dicht. „Nee, min leev Mann, dat is een Wiehnachtsgeheemst, dat kummt so tomaal up`t Böhn,“ see Marleen. Paar Daag later kunn se eerst in dat Packje kieken. Inwendig leeg ok de Reken.

„Oh, oh, wunnerbaar de lüttje Büdels.“ De Namen van ehr Kinner all richtig, ehr egen Naam ok richtig- de Naam van ehr`n Mann total verkehrt. So`n Malör. De Engels in de Fabrik kunnen Marleens Schrift woll nich lesen un harr`n dr een Naam van togang kregen, de dat nich gifft. Tja, wat nu?

Marleen reep in ehr Nood in`t Fabrik an, för de weer dat nich slimm. To wennehr de Büdel denn fertig sull. Na ja, bit to`n Nikolausdag. „Jaa, dat geiht noch in Rieg,“ hör se an`t anner Ennen van`t Telefon. Na`n paar Daag keem`n Namaaksel, de verkehrt Büdel sull se man beholln. Dat is`n Vörnaam, daar kunn Marleen wahrhaftig nix mit anfangen. Eets gung all as een Geheemst up`t Dackböhn.

De Nikolausdag keem immer dichter bi. Marleen muss de Büdels packen. Wu sull se dat klaarmaken? Ehr Mann muss mit eenmaal in`t Stadt. Wull he achter`t Nikolaus an? Een Gelegenheit, de Büdels, dat Wiehnachtsmannkostüm un een Jutesack van`t Böhn to halen. Mit`n lütt Gaav, Appels, Nöten, Datteln, Fiegen un Sötigkeiten maak se de Packjes vull. All broch se na buten in`t Schür un stell noch een paar reschkopen Sneeistevels daarbi. Nich dat se ut Versehen mit den Wiehnachtssack in Puschen ringung. Een Geheemst is bannig upregend.

An`t Nikolausdag na dat Middageten seten all behagelk in`t Stuuv. Mit Glühwien un Grog maken se sük dat behagelk. In`t Schummerdüstern wull Marleen in`t Schür. Aber, een normal Minske geiht nich freeiwillig bi Wind und Weer na buten. Eets muss se de Dreih kriegen. Se gung man eerst in`t Köken un maak de Appels mit Bigaav för`n Braadappel torecht. Een reep van`t Stuuv ut, waar se denn sollang bleev. Se reep: „Ik maak för Jo all de Braadappels.“ Se wullen dat genau seh`n un stunnen bats achter Marleen in`t Köken. Hier kunn se doch kin een bruken. De Gedanken hungen ganz annerswaar. Se muss in`t Schür.

„Bliev still, Marleen reeg Di nich up!“ see se to sük. „Maak man eerst de Füllungen in de Appels. Denn is dat langwielig, denn gaht se seker torügg in`t Stuuv. Denn, Marleen, denn geihst Du in`t Schür.“ Se bleven stahn, weer dat denn so spannend?

Marleen harr`n Idee. Up ehr Computer weer een neei Programm, dat wull se wiesen. De Braadappels weer`n tomaal nich mehr interessant. All mitnanner achter Marleen an in ehr lüttje Kamer. Nu harr`n se wat an`t Hacken. För Marleen weer de Weg freei in`t Schür. Bi`t Söken na`t Knipser greep se vörbi in een Hacker in een Gestell an`t Mür. De Hacker full na unnern up Marleens Kopp. Ok`n Kraber draap noch Marleen`s Kopp. Sull dat denn nix worden vandag? Endlich weer dat Lucht an un Marleen kunn de Wiehnachtsklamotten antrecken. Stevels noch an, Sack över`t Nack un los na buten. Se keem an dat Bürofenster un klopp sinnig an. Se dreihen sük weg van Marleens Computer un kregen Marleen to sehn.

Wat hebbt se woll docht?

Marleen rönn gau üm`t Huus mit ehr`n Wiehnachtssack un de dick Sneeistevels. So in`t Wohnung, dat geiht doch nich, mit de smuddelig Stevels! Nütz nix. All keken`s Marleen an, se wunnern sük över nix mehr. Van de Stimm van Marleen ganz to swiegen, de weer mehr as sünnerbaar. Dat wurr noch eenmaal spannend: Marleen as Uthelp-Nikolaus muss de Büdels mit de enkelt Namen ut de swaar Sack verdelen. Se kunnen`t nich vör sük beholln: „Daarum weerst Du nervös siet wie hier sünd. Dat is`n Overraschung. Waarher hest Du de Büdels mit uns Namen un ok dat Kostüm? Kummt Nikolaus in`t tokomend Jahr ok bi uns?“ Büld Fragen van de neeisgierig Familie. Marleen haalt de Braadappels. All will se dat man nich verraden. Up`t komend Jahr freit Marleen sük bannig wenn de Nikolaus kummt.

Karin Steiner

24.11.2007