|
Tomaal is Wiehnachten
Gediegen is dat ja, tomaal steiht Wiehnachten vör de Döör. So seggt de Lüü, de van Arbeid un Stress nich to`n Nadenken koomt. Immer bloot sien Plichten nakomen, immer daarför sörgen, dat dat Geld rinkummt, immer achter de Tied her rönnen. Nich maal de Lichterschien in de Adventstied worden se gewahr.
Ja, un denn is unversehens Wiehnachten.
Daarbi is de Reklaamindustrie nu würkelk immer an`t Wark. De Banken un Sparkassen maakt Reklaam för`d Wiehnachtsparen, waarbi man ok noch Profit maken kann. Un dat fangt al in Januar an. In jeder neei Kalenner steiht „Wiehnachten“ in, aver nee, de stressig Lüü hebbt bloot de nächsd Dag in Kopp. Krieg ik mien Arbeid doon? Hebb ik noch soveel Geld, dat ik mi mien Eten un Drinken kopen kann? Wat seggt de Doktor över mien Gesundheid, wenn ik daar hen moot? Koomt de Kinner in`t School torecht?
Ja, un denn is unversehens Wiehnachten.
In vergangen Jahren geev dat de Spröök: „Isch denn schon Weihnachten?“ De Kaiser ut Bayern fraag immerto, of weer he al so krank, dat he nich mehr wuss, wennehr dat Wiehnachten is? Ik hebb noch in mien Kopp, daar geev dat in`d Vörjahr een Inseraat in Zeitung: „Jetzt ganz preiswert: Schenken Sie Ihrem Allerliebsten zu Weihnachten ein paar Winterreifen.“ Ja, wat sall man daarto seggen? Na mien Menung liggt disse Anzeig vull daarneven. Kien Respekt mehr för dat christlich Fest. Allens is up Geld ut.
Ja, und denn is unversehens Wiehnachten.
Ok in`t Vörjahr de Reklaam för Reisen to Wiehnachten: „Verleben Sie die schöne Weihnachtszeit auf der Sonneninsel Hawaii.“ Ik sall na Hawaii flegen un daar mien Buuk verbrennen laten un up mien ruhig Wiehnachtsfest in de kold Wintertied verzichten? Niemaals! Dat gifft aver Lüü, de scheert sük nich üm de Fierdaag. De rackert un rackert un Oostern, Pingsten un Wiehnachten fleegt bi hör so vörbi. Vör de geistig Inkehr hebbt se kien Verständnis. To mien Leven hört disse Fierdaag daarto.
Ja, un denn is unversehens Wiehnachten.
Wi nehmt dat bold nich mehr wahr, de Instimmung an Wiehnachten fangt al in`n Sömmer an. De Termins van de Wiehnachtsmarkten worden fastleggt und Gruppen bildt sük, üm de Programme to maken. In de Geschäften gifft dat de eerst Spekulatius. Un ut Nürnbarg worden de eerst Moppen anboden. Friskgarantie bit Wiehnachten! In Koophüüs gifft dat al Klosettpapier mit Wiehnachtsmotiven un Spekulatiusduft. Naja, Klosettspray kann`n sparen, aver Spekulatiusduft in uns Kloo moot dat ween? De Lüst up Spekulatius un`n fein Tass Tee fallt bi mi weg, wenn ik dat in mien Rückzugskamer immerto rüken moot.
Ja, un denn is unversehens Wiehnachten.
„Morgen kommt der Weihnachtsmann!“ Ja, kummt he al in November? Fröher weer dat anners, daar geev dat nich, dat de Luchterketten al för Dodensönndag brennen deen, un in kien Koophuus klung fröher al in Oktober dat Leed „Alle Jahre wieder.“ Aver vandaag? Berieselt un bedudelt worden wi. De Seel kriggt heel kien Ruh. De Stress wordt daarmit noch fördert. Un denn sall ik noch dat passend Wiehnachtsgeschenk inkopen? Ik schuuv de Inkoperee up Bank. Morgen is ok noch een Dag.
Ja, un denn is unversehens Wiehnachten.
Sensibel reageer ik up al de Spendenbedelee. Dat is in de lesd Jahren een richtig Phänomen wurden. Jüst vör de Wiehnachtstied breddt se sük explosiv ut. Waarum nich in anner Jahrestieden? Dat hett wat mit „Psychologie“ to doon, van wegens de Harten heet maken üm dör Spenden sien egen Liev van „Sünden“ free to kriegen. Dat is för de Spendensammler so bequem, dat Christuskind as Katalysator för de Wohltätigheid vörtoschuven.
Ja, un denn is unversehens Wiehnachten.
So richtig to Ruh kummt`n doch eerst, wenn de Karkenklocken an Hilligavend lüden doot. Wenn de Lüü in de Kark goht un de Örgel de Begleitung speelt: „Oh du fröhliche, oh du seelige Weihnachtszeit.“ Wenn an de Wiehnachtsboom de Luchten brennt, dat Eten van Tuffelsalat un Würstchen to Enn is un denn de Bescherung kummt. Un wenn all mit de Geschenken tofree sünd un nix wedder umtuuscht wurden moot. Wenn denn ok noch „Stille Nacht, heilige Nacht“ klingt, ja, denn is Wiehnachten.
Rudi Rabe
29.11.2011
| 
