Hunger
Dusend Schap sökt op un dal,
Kahl is allens, rottenkahl.
Luxuspeer staht vull in`d Freten,
Harrn wi Schap doch ok een beten!
Doch de Schäperhund hölt Wach,
Hölt de dusend Schap in Schach.
Dusend Minschen schreet na Brot,
RundĂĽmher is Owerflot.
Un se meent von Rechtenswegen
Hört ehr ok wat von den`n Segen.
Doch „Gesetz un Recht“ höllt Wach,
Höllt de dusend stramm in Schach.
Fleesch genog un Brot so veel,
Un doch Hunger un Gequäl!
Oh, wat is dat blot förn Leben,
Ăśnner unsen blauen Heben!
Dusend Minschen schreet na Brot,
Teihn, de leewt in Ă–werflot!
Schap sĂĽnd Schap, se staht un blarrt,
Wenn se slecht behandelt ward.
Minschen awer, de söllt streben,
Dat se all`wat hebbt von`n Leben.
Brot un Botter, Fleesch un Wien
Söllt för jeden Minschen sien!
Friedrich Schnoor
1876 - 1966
|
