|
Freid
op de Wiehnacht
So
veel Wünsche un bannig veel Drööm,
dat
sünd de Tieden för de Dannbööm.
Nu
singt de Minschen ehr Weihnachtsleder,
ok
dat beschenkt warrn mag een Jeder.
Vernöögte
Snuten, wenn Snee wedder buten,
to
Koffetied Moders Pletten un Stuten.
Dat
Johr geiht wedder maal so fierlich to Enn.
Dat
rüükt na Mandeln, Zimt un Klöven,
de
Kinner möten noch beten töven.
De
Tied för Iesblomen, för rode Nesen,
Sporen
in Snee, wo Reh un Hasen schesen.
Un
in ’n Kamin de Funken dansen,
püstert
de Wind den Snee to Schanzen.
Uns
kommodige Wiehnachtstied
mit’n
smucke Dannboom bi Kersenschien.
Solo………………
Een
grööne Dann is dorbi wichtig,
jümmers
to Wiehnacht, so is dat richtig.
Brennt
hell de Kersen, de Leder klingen,
Hund
un Katt schuult to bi ’t singen.
Un
ward dat düstern, kloppt an de Dören
de
Wiehnachtsmann, de Minschen spören,
dat
sünd besünner Daag, bevör dat Johr to Enn.
Dat
rüükt na Mandeln…………………
Addi
Kahl
24.11.2017
Info@addi-kahl.de
|
