Herzlich Willkommen!
 |
|
Lever Nikolaus De Kinner juchtern dör d` Köken un Stuuv. Buten weer`d düchtig störmig un de Regen wull nich uphörn. Ja, wat schullen de Kinner ok anners maken, as Moder bi de Arbeid to störn un to argern. Argern kunn man egentlik nich seggen. Moder freu sück, dat ehr Kinner nich de Gripp harrn, de in Nahberskup överall intrucken weer. Un ok in de School weer bold de halv Klass to Huus bleven. Aver nu weer`d doch toveel! Schluss jetzt! „Wenn ji jetzt nich uphört to Krach maken, denn kummt morgen de Nikolaus nich!“
Dat seet! Mit`n Mal hollen Anne un de twee Jahr jünger Bröer Heiner mit de Ümdrieveree up. Heiner weer jüst in dat Öller komen, wo de Nikolaus hüm wat to Denken upgeev. Anne wuss beter Bescheed. „Morgen is de sesste Dezember, an dissen Dag kummt Nikolaus.“ „Ja,“ seggt Moder, „all Kinner bringt he wat, aver blot denn, wenn se artig sünd un de Speel- saken jeder Avend wegrüümen doot.“
„Wi sünd doch artig ?“ frag Anne, „un uns Speelsaken rüümt wi doch alle Tied weg!“ Heiner seggt nix, he keek bloot mit sien groot Ogen hoch na sien Mama. Naja, denkt de Moder un seggt: „Ik will man mien Ogen tokniepen, jümmers sünd ji ja nich artig ween un mennigmaal muss ik jo Saken wegrümen. Aver wenn ji mi verspreken doot, dat ji van vandaag an jümmers artig blievt un jo good verhollt, denn segg ik nix an de Nikolaus.“
De Kinner versproken, jümmers artig to blieven. „Ja, morgen fröh, ganz fröh wenn`t noch midden Nacht is, kummt Nikolaus mit sien Peerd. Ji moot jeder een Teller un jeder een Schoh vör`d Achterdör stellen. Un denkt daaran, Nikolaus sien Peerd moot ok wat to freten hebben. Treckt jo de Regenjacken an un holt ut`n Tuun poor Grönkohlblöd, denn freut sück dat Peerd un Nikolaus ok. Un se gungen na buten bi dat mall Weer. Aver in dissen Ogenblick weer dat Weer Nevensaak. Mit`n groden Sack full Grönkohlblöd kemen se wedder torügg.
„Ach Gott, soveel kann dat Peerd doch gaarnich up,“ see Moder. „Nikolaus kann de Rest doch inpacken sotoseggen as Reiseproviant,“ see Anne, „weetst du of dat Peerd in de nächst Hüüs wat kriegt?“ „Naja, hest Recht, Anne, un wenn`t nich all upkriegt, kann`t ja ok infreeren.“ Anne schmunzel.
Nu weern de beid Kinner daarbi, jeder för sück een groden Teller vör de Dör to stellen. Up een groden Teller geiht ok veel up. Anne stell ehr rechter Schoh hen un Heiner weer so pfiffig, he besörg sück de rechter Gummistevel van sien Vader, daar gung ja mehr in. An`d Stevel seet noch Mest. Nee, dacht Heiner, de rückt ja muffig un is so schidderg, de musst erst reinmaken. He gung mit Bössel un Leerlapp to Wark, buten un binnen. Tegen de Röök klau he sück`n beeten Parfüm van sien Moder und mit Kökenpapier schlog he de Stevel van binnen ut. So, nu kunn de Nikolaus komen. In`d Eck stellen de Beiden de Sack mit Grönkohl.
Moder muss erst all inspizeern, of denn ok woll all good weer. Se muss innerlik lachen, de grode Sack mit Grönkohl un de schwinkert Stevel. Aver nu gung dat flink in d` Bett. Anne un Heiner kunnen nich inslopen. Aver denn slepen se doch in un drömen van Nikolaus un Wiehnachtsmann. Annern Morgen sprungen se flink ut Bett un rönnen naa`d Achterdör. „Moder, kiek di dat an, Nikolaus hett düchtig wat brocht,“ reep Anne un Heiner juchser. De Wiehnachtsmann ut Schokoloo wordt glieks upeten. Un de Stevel van Heiner stund midden up`t Disch.
Vader keem noch hento un see: „Du, Heiner, wenn du mien anner Stevel ok so rein maakts as dissen, denn schallst du van mi ok 1 EURO hebben.“ Dat leet Heiner sück nich tweemaal seggen un nehm hüm mit na buten to schwinkern. To`n Middageten geev`t groden Pott vull Grönkohl mit Pinkels. Un de Kaninken kregen ok noch wat of, weer doch Nikolaus.
Rudi Rabe 02.12.2007 |