Herzlich Willkommen!
| |
Wiehnachtsmann in PechDenkt Jo, ik hebb de Wiehnachtsmann sehn, he keem van Noorddiek un kunn kuum stahn. Denn de Straten weern so glatt, daarum wull he över`t Juister Watt. Um de Minsken to beglücken, doch sien Slee brook in dusend Stücken. Sien Rentier is to`n Kalfamer swummen un tövt daar heel benomen up de gode Wiehnachtsmann, de nich mehr so wied swemmen kann. Doch bi Frisia Luft kreeg he to hören, he bruuk vandag nich mehr to stören. Bi Dook kunn he kien Fleger chartern un sull gefällig solang wachten up de lang Wachtlist bit dat Ies daut up de Pist. Mit de Fähr wull he nich glieden, he harr Angst man wurr hüm upschieren. Vör`n lütt Sett harr he lest un hört up Juist geev dat een besünner Aard. So keem he denn to Foot daarher, daar wo ok sien Rentier weer. Doch tüsken Juist un Noorddiek wurdt dat Ies tomaal heel week. Ehrdat dat Schlimmst kunn passeern kunn he een paar Möven sehn. Se hebbt hüm de Rucksack ofnomen, un de Seehunnen kemen swummen üm hüm up hör Rügg to transporteren, wenn se ok düchtig weern an freren. He is denn an Kalfamer landt, natt un sannig, so as strandt. Daar dreep he kiene Minskenseel, bloot hier un daar maal een Garneel. Up sien Footmarsch wunken all de Hasen mit hör dörfroren Nösen. Mit ganz dick un ganz week Poten koomt de wilde Katten lopen. De Rucksack un de Möven weern perdü; van ganz wied weg hör he een „HÜ“… Een Kuutswagen keem daarher, flink leep he hen, de Aam so swor. Un swor sien Gewand so vull van Sand, ok sien Rentier rönn över`t Land. Inspannt wordt dat denn ok gliek, so gung dat los över Feld un Diek. De Wiehnachtsmann de weer an rönnen, he wull doch jeden wat Mois günnen. Nu stellt Jo vör, he wordt oflehnt, noch ni nich hett he sück so schämt. Wiel he ohn Geld un Gavensack, docht sück dat ganze Lumpenpack, he weer bloot een beestig Penner un nich de grode Minskengünner. Dat treu Ren hett man fröh noch schnappt, de Wiehnachtsmann in`t Genick denn packt. Un Beid up dat Scheep verbrocht un achteran wordt denn veel noch lacht. De leve, gode Wiehnachtsmann keem heel vertwiefelt bi mi an. He weer enttäuscht un heel vergraamt. Ik hebb hüm eerstmaal fein upwarmt un een stieven Grog denn kookt, un hüm wedder to`n Lachen brocht. He hett nu duscht un slöppt in Bedd, dat Rentier find mi ok ganz nett. Mörgen willt de Beiden wedder stiegen up de grote Himmelsledder, um to holen een neei Slee un all de Gaven för de artig Deerns un Knaben. Un he hett mi stilkens anvertroot dat he ok an Diene Dören haut. Marieluise Stolper 19.12.2008
| |
