Vörjahrsmörgen
Witt lütt Wulkjes fleegt
dör’t Himmels Blau.
Osterglocken weegt
in’t Mörgentau.
Ok de Tulpen kiekt
frünnelk in’t Welt.
Bleek Steernkes, se nickt
an’t Himmelstelt.
Kinnerdromen stiegt
na een lang Nacht
up un daal in’n Rieg
un entsweevt sacht.
Karin Steiner
07.03.2008
|
