De luurletzte Walzer

Ehr Naam weer Judith un harr all

Maande för ehr’n 80. Geboortsdag allens an wichtige Saken för düsse runde Taal

plaant. – So stünn se bi uns Drapen mit brummelbruune Ogen ünner flott sneden

griese Bubikopp vör mi un vertell vull Vörfreid, dat ehr Fier in Saal vun een

Slotthotel stattfinnen schull. Jichtenswo harr se Verbinnung mit mi kregen un

ick mi mit de Opgaav vertruut maken, düssen Festdag akraat mit Dischmusik un

oolte Ohrwörm to ümrahmen. – Ehr grote Wunsch weer, kort vör Middernacht för

den planten Ehrendanz ehren Grootsöhn Jan op dat Dansparkett to beden, wieldat

ehr Mann Herbert, domaals een grote „Dänser-vör-den-Herrn“ gottsleider vör twee

Johr vun ehr gahn weer. -…..

Jan wüß natüürlich nix vun ehr ’n

Plaan un se würrn förwiß een opfällig Danspoor afgeven, denn mit sien Gardemaat

vun 210 cm un dat vun sien Grootmoder bloots as ’n lütte Popp mit 152 cm Grött.

– „Addi, könnt Se sik mien Vörfreid vörstellen?“ Kicher se. – „Ick heff mi

deswegen dorvör denn „Walzer: Ich tanze mit Dir in den Himmel hinein“

utsöcht!“….Ehr Ogen würrn natt bi ’t erinnern un

se vertell mi, dat ehr Herbert dormaals bi ehr egen grööne Hoochtiet jüst

düssen Evergreen totaal selig mit ehr danzt harr un in deepste Leevde för sien

Judith een lüttje Kapell bestellt harr.

Nu weer de Ehrendag dor un de grote

Slottsaal füll sik suutje na un na mit all de inladen Gäst. – Judith harr över

un över mit Blomen un Geschenke to doon. – Ick ünnerhööl över Stunnen bit

Middernacht mit liesen Dischmusik. – Fief Minuten dorför kööm se op mi to, lööt

sik dat vun mi anbaden Funk-Mikrofon geven, üm na mien korte Tusch mit opreegte

Stimm to seggen: „Leef Familje, Fünnen un leeve Gäst, glieks in poor Minuten

speelt uns Addi mien Wunschleed för denn Ehrendans. Ji all weet ja noch üm den

truurigen Momang, as mien Herbert mi vör twee Johr gottsleider över Nacht för

jümmers verlaten hett. Aver hier

för alle Gäst fraag ick Di, Herbert, hest Du wat dorgegen, dat ick mi glieks

ünner all uns Gäst eenen Danspartner utsöken dörf, de mit mi in mienen 80.-ten

Geboortsdag dansen würr?“ – Bi düsse Würr, mit Blick an de Saaldeck, stüür se

op ehr ’n Grootsöhn Jan to, tröök em an de Hannen vun

Disch hooch un führ em op dat leere Dansparkett. –

Noch hüüt seh ick denn totaal roden

Kopp vun denn langen Lulascht un dat smuustern vun de amüseerten Gäst, denn mit

sien Lackschooh in Övermaat to ’n swatten Antoog un slotterdünn stünn he as ’n

Unglücksraav för sien Grootmoder. – Ünner Bifall speel ick nu denn Walzer: „Ich

tanze mit Dir in den Himmel hinein“

Alle Gäste stünnen för de Gratuleer-Aktschoon op, höölen ehr Glääs in de

Hannen. – Mit Glück un Tranen in ehr

Ogen dreih denn dat unglieke Poor ünner Bifall dree bit veer Dansrunnen,

as de Twee jümmers mehr in miene Neegde dansen. – Ünner Lachen rööp Judith mi

wat to, wat ick bi denn Larm in Saal ni nich verstahn

kunn. – So twee Meter wiet weg wull se wedder wat seggen, wat ick ok nich

verstünn. Se kööm dansend noch dichter ran, beweeg ehr Lippen, reet de

brummelbruunen Ogen wiet op — un füll op ’n Stutz ganz still ut de Arms vun

ehr’n Grootsöhn Jan op dat Dansparkett!

– Düsse grohliche Momang weer binah to

’n griepen un wieldat ick ok maal lange Johren den Beroof Rettungssanitäter

harr, lööt ick dat Klaveer in Stich, iel na ehr hen un wüß doch glieks ut oolte

Erfohrung, dat hier „Jichtenwer“ Judith glücklich as ’n Engel mit ehr

Wunschleed op de letzte grote Reis schickt harr:

„Ich tanze mit Dir in den Himmel

hinein“, – Wat för eene Gnaad, wat vör een Dag.

Wenn ick mi af un an maal an düsse

Nacht erinner, seh ick een taffe Fru mit Naam Judith un de opreten mit so veel

Glück in brummelbruune Ogen ünner de griesen Hoor.