Erinnern will ik mi
Moder, wetst du noch? Vör mennig Jahren weer`n wi Kinner lütt un du
hest uns vör all Gefahren schützt. An din Schuud hulln wi uns fast, hier
weer`n wi seker. Doch wu gau vergung de Tied un wi weer`n upwussen,
hebbt uns traud un sünd ut`t Huus gahn. Paar Jahr later kemen uns Kin-
ner, din Kindskinner, up`t Welt. Se staht ok ehr`n Mann in`t Leven. So as
du uns dat lehrt hest! Du hest uns all Good mitgeven, daarut kunnen wi
Mood un Kraft scheppen.
Wenn du noch eenmaal torüggkieken kunnst up din Leven, up Freid un
Plaag, un all din Pien, du wünskt uns bestimmt bloß dat Allerbeste. Fa-
ken hest du in de Wulken keken un bestimmt uns leven Gott din Dank
seggt, de hüm tokummt. He hett din un uns Leven föhrt.
Een is wiss, du fehlst uns.
Karin Steiner
19.10.2007
|
