Historisches Bild

Mit Onkel Johann un Tant Netti up Reeperbahn

Mit Onkel Johann un Tant Netti up Reeperbahn

„Willst Du mitfohrn ?“ – frog mien Onkel Johann.  „We willt na Hamborg, dort givt dat de Lefa

(Lebensmittelfachausstellung) in Planten un Blomen.“ Mien Onkel harr en

Kolonialwarenladen. In sien Angebot harr he sogaar Drogen: Aspirin,

Klosterfrau-Melissengeist un anner upboende Saken. „We mutten mit de Tied gohn,

ick will mol sehn, wat ick nee in mien Sortiment nehmen kann“. We kiekt wer in sien Flimmerkist. De harr he nett nee

anschafft und we harrn noch keen. Övert 

Bildschirm danzt een heel Koppel van Ballet Wichters. An harrn se so good we nix. „Kiek di dat

an“, seggt mien Onkel, „wat förn Schwienkram!“

We fohren

na Hamburg. Onkel Johann an´t Stür, tegen hüm ick, achtern Tant Netti un

mien Cousine Anna. De Utstellung was moi. Dat dat sovöl verscheeden Saken toe

eten givt?! Na de Utstellung moken we en Bummel övert Reeperbahn. „Zillertal“

mit en Blaskapell ut Bayern. Een ganze Liter Beer giv dat in een Krog. Onkel

Johann bestell sük mehr as en.

Nu mutten we gau to de nächste U-Bahn. Dat Hotel is to Foot to wied. Vör en

Straat will uns en hölten Sperr uphollen: „Durchgang für Frauen und Personen

unter 18 verboten“. Mien Cousin wer man nett söbenteihn. „Dat is nix för dat Kind“ let sük Tant Netti

hörn. Un denn luert hör Kopp all üm de Eck. „Is doch de nächste Weg“. We

achteran. Grote Fenster mit hell klöört Lucht. Damens in Unnertüg, dick mit

Farv up dat Gesicht. We kunnt spören: de harn dat nich so gern: twe van hör

Geschlecht. Twe van uns Mannlue alleen, denn harrn se uns en Angebood makt. So

sünd we gau wiedergahn.

De Weg geiht an en heel bült Etablissements längs.  En Mann mit en bunt Livree steiht mitmaal vör

uns: „Hier könt je de grötste Schow van de Welt sehn!“ Tant Netti neeisgierde dör de Vörhang.  Ick versök, hör torüggtotrecken. „Dat

hört sück nich, to lurn und nich rin to komen“ mien Tant wer all dicht fört

Bühn. We setten uns. De Kellner broch uns de Kart mit heel völ Duhnmokers. Ganz

boben en Buddel Campagner för mehr as 100 Mark. Ick segg to Onkel Johann: „Laat

uns gahn, dat sücht duer ut!“ „Wu sücht dat denn ut; wenn ick all sitt, denn

mutt ick ok wat bestellen“. We nehmen dree Mal ´Herrengedeck` un een Sinalco –

dat köst an minnsten. „Wenn Striptease kummt, dann goh ick“ lett sük Tant Netti

hören. Een Dam truk sük up de Bühn her Kledage ganz ganz langsam ut un fung an,

sük an een Whisky-Buddel toe vergriepen. Tant Netti luert neeisgerig hen. Ick

nödig de Kellner, uns de Reken toe geven. Onkel Johann kiekt in sein Knippke.

„Kannst du mi uthelpen?“ Ick kunn. Und denn nix wie rut.
In´t Hotel kwamm Onkel Johann wer to sük: „Aver nix Tohus

vertellen!“

Anneus Buisman
18.09.2017