Herzlich Willkommen!

Bunt sünd Busk un Bomen

Bunt sünd Busk un Bomen,

Harvsttied is nu komen, geel is’t Stoppelfeld.

Bunte Bladen weihen,

lesde Blömen bleihen, koller ward de Welt.

Vögelbej’n un Heide

lüchten wiedhen beide in all roode Klör’n.

Bunte Draken sweven

an een sünnig Heven, gröten uns van feern.

Tuffelfüren brannen,

flietig flinke Hannen hebbt de Tuffels rüddt.

Kranzen heel ut Öhren

hangen över’t Dören. Elk un een fiert mit.

Fleit hör ik un Geige,

Dag geiht nu to Neige. Un bi’t Avendrood

Arnteleder klingen.

Junge Lü besingen Arbeid, Koorn un Brood.

De Geschicht to dit Leed is seker interessant: De Lyriker un latere Schweizer Politiker Johann Gaudenz Freiherr von Salis-Seewis hett dit Harvstleed 1782 as Student in hoogdütsk riemt. 1786 wurr dat bekanntgeven. Hierto schreev de Hofkapellmeister van Friedrich des Großen, de Königsberger Komponist Johann Friedrich Reichardt, een dördringend Melodie, de de wegend Treck van’t Blödfallen as ok de upjagend Ogenblick van Singen, Jubeln un Danzen van de Winzerinnen un de Drager utföhrt. De eerst Bekanntmaken weer 1799 in Leipzig in een Sammelband „Leder för de Jugend“.

Översett van

Karin Steiner

25.10.2011