Herzlich Willkommen!

Wintertied

De Harvst geiht to Enn, mi wurdt ganz bang,

de Winter kummt un he is ja so lang.

De Dag wurden kört, de Avends so fröh,

de Bomen un Strük de wurden so möi.

De Natur geiht torügg un allens is still,

se verholt sück, wiel de Herr dat so will.

De Sünn  stiggt up morgens erst so na acht

meest Tied achter Wulken un hett ok kien Macht.

Un is se upstahn denn hett se`t ganz ielig,

gliek na Middag senkt se sück tiedig,

un geiht flink ünner, dat wurdt ja so düstern,    

morgen is vandag al wedder güstern.    

De Mull in Tuun de maakt sine Hopen

daarmit he Luft kriegt un kann daarin lopen.

Dat is nich jedereen na sin egen Mög,

wat he daar maakt mit sien groot Geplög.

De Muus früst an`n Buuk un ok an de Steert

un denkt sück, dat weer doch wat weert,

wenn ik rönn mit wenig Gebruus

in dat mollig upwarmt nütelke Huus.

Un de Vögels kiekt un lungert,

se luurt up`t Futter, hebbt ja so`n Hunger.

Up Sünnenkerns, Nöten un Haverflocken

freut se sück bannig,  is so verlocken.

De klitternde Koll un de iesige Wind

kummt ut Nordoost un weiht ganz geschwind

över de Felder, de Walden un Hüs

un fegt weg dat letzte Gemüs.

De Fröst lett d` Water mit Ies bedecken,

Ruugfröst flüggt över Wallen un Hecken.

De Bööm  sünd wi verzuckert un glitzert so fein,

de Luft is so klaar un duftig un rein.

Nachts lüchten de Steerns un schient ok de Maan,

allens is ruhig, kien Stress un kien Wahn.

Ganz wied weg hört man een Motorengedrüs,

de Lü sünd nu binnen in ehre warm Hüs.

Annern Morgen, oh Gott, ittegitt,

Sneei is fullen, allens is witt.

De Kinner freut sück, se bruukt nich na`t School,

se hebbt nu Ferien un dat find se dull.

De Sneeimann wurdt boot, toeerst dat Gestell,

denn ganz to`n Schluss een Mütz ut Schaapfell.

De Nös wurdt maakt mit een roden  Wuddel,

in rechter Hand draagt he een loos Buddel.

Tegen Middag smollt allens wedder weg,

dat is för de Kinner een ganz groot Pech.

Aver se hopen up morgen, denn gifft seker Sneei,

denn geiht dat na buten, juchheissa, juchhee!

Un is de Winter dunkel, lang un ok kold,

de Sünn stiggt höger un dat ok ganz bold.

Dat Vörjahr kummt seker so is de Natur,

kannst`d up verlaten, ik hebb so in`t Luur.

Rudi Rabe

29.02.2008